Łuszczycowe Zapalenie Stawów – Rozpoznawanie, Powody Wystąpienia i Metody Leczenia

Choroba znaną jako łuszczycowe zapalenie stawów, inaczej łuszczyca stawowa, jest przewlekłą dolegliwością o charakterze zapalnym. Przytrafia się ona głównie osobom zmagającym się z łuszczycą skórną. Główne objawy to sztywność oraz ból stawów, które z czasem mogą ulec deformacji. Często przyczyną tego typu zapalenia jest czynnik genetyczny. Terapia koncentruje się przede wszystkim na minimalizacji objawów i redukcji częstotliwości nasilenia choroby.

Łuszczyca stawowa, zwana również łuszczycowym zapaleniem stawów, to choroba autoimmunologiczna łącząca cechy łuszczycy skórnej i zapalenia stawów. W przypadku niektórych pacjentów, może rozwijać się bez widocznych na skórze symptomów łuszczycy. Choroba ta jest klasyfikowana w ICD-10 pod oznaczeniem L.40.5.

Łuszczyca to genetycznie determinowane schorzenie skórne, charakteryzujące się nawracającym i przewlekłym przebiegiem. Zazwyczaj obserwuje się zwiększenie namnażania komórek naskórka, które prowadzi do powstawania grudek na skórze. Zmiany te ustępują na ogół bez pozostawienia po sobie śladów.

Łuszczycowe zapalenie stawów jest chorobą o ciężkim przebiegu i może prowadzić do permanentnych zmian w stawach, co z kolei może skutkować utratą ich pełnej funkcjonalności. Zazwyczaj obejmuje ono pojedyncze stawy (najczęściej stawy międzypaliczkowe rąk i nóg – typowy przypadek) lub rozwija się symetrycznie, obejmując wiele stawów – co wymaga różnicowania z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Łuszczyca stawowa może również dotykać kręgosłupa oraz stawów krzyżowo-biodrowych (jest wtedy często mylona ze zesztywniającym zapaleniem stawów). W układzie niesymetrycznym, może zaatakować również stawy stóp. Inna, bardzo rzadko spotykana postać kliniczna to Arthritis mutilans, charakteryzująca się znaczącymi ubytkami w obrębie kości palców.