Woda rozmarynowa – naturalny eliksir dla pięknych i zdrowych włosów

Rozmaryn, znany również jako Salvia rosmarinus, jest rośliną o wielu dobrodziejstwach, używaną od starożytnych czasów w różnych celach. Dzięki zasobom internetowym i mediom społecznościowym, woda rozmarynowa zyskała popularność jako naturalna metoda pielęgnacji włosów. Ta alternatywa dla kosztownych produktów kosmetycznych przyciąga coraz więcej uwagi dzięki swoim prozdrowotnym właściwościom, w tym przyspieszeniu wzrostu włosów. Ale czy jej działanie jest tak skuteczne, jak mówią? Co jeszcze oferuje woda rozmarynowa dla naszej urody?

Historia zna wiele zastosowań rozmarynu. Starożytne Egipcjanki wykorzystywały go do pielęgnacji urody. Obecnie, gdy wpiszemy w Google słowa „rozmaryn” i „kosmetyki”, otrzymamy ponad 2,3 miliona wyników. Znajdziemy tu informacje o aromaterapii, dezodorantach, kremach przeciwzmarszczkowych, balsamach po goleniu oraz oczywiście wodzie rozmarynowej. Skąd taka popularność tej rośliny?

Starożytni Egipcjanie już wiedzieli o dobroczynnym działaniu rozmarynu. Używali go w kremach i olejkach, m.in. z rumiankiem, mirodą i tymiankiem, do ochrony skóry przed pustynnym słońcem. Gałązki rozmarynu były także wkładane do grobów faraonów jako pomoc w ich pośmiertnej wędrówce. W I wieku p.n.e., grecki lekarz i botanik Pedanios Dioskurydes, polecał rozmaryn jako środek przeciwdziałający zmęczeniu ciała, aromatyzujący pomieszczenia i zwalczający insekty. Inni znani lekarze starożytności, takie jak Hipokrates, Awicenna czy Galen, zalecali olejek rozmarynowy do leczenia ran. Rozmaryn był też ceniony jako środek wspomagający leczenie chorób serca, nerek, układu pokarmowego, dróg oddechowych oraz reumatyzmu i cukrzycy.

W XIV wieku Elżbieta Łokietkówna, królowa Węgier, używała ekstraktu wodno-alkoholowego z rozmarynu do pielęgnacji urody. Palenie gałązek rozmarynu stosowano szeroko w XVI wieku jako ochronę przed dżumą, a podczas II Wojny Światowej do dezynfekcji szpitali polowych.

Woda rozmarynowa to napar z ziela Salvia rosmarinus. W odróżnieniu od olejku rozmarynowego, zawiera związki rozpuszczalne w wodzie. Przygotowując ją, warto użyć wody destylowanej, która nie zawiera minerałów szkodliwych dla włosów. Rozmaryn może być świeży lub suszony, a jego źródło to ogród, parapet czy sklep.

Na litr destylowanej wody potrzebujemy pół szklanki suszonego rozmarynu lub 24 duże gałązki świeżego. Zalewamy je wodą w garnku ze stali nierdzewnej i gotujemy pod przykryciem przez 30 minut. Po ugotowaniu pozostawiamy napar do ostygnięcia, a następnie przecedzamy i przelewamy do słoika lub butelki. W ten sposób przygotowany napar przechowujemy w lodówce przez 7 dni.