Woda rozmarynowa: tajemnica piękna włosów i skóry od starożytności

W świecie pielęgnacji włosów, woda rozmarynowa zdobywa coraz większą popularność. Na fali zainteresowania naturalnymi metodami dbania o urodę, wiele osób szuka alternatyw dla kosmetyków pełnych chemii, które są często drogie. Woda rozmarynowa, obiecująca przyspieszenie wzrostu włosów, wydaje się być idealnym rozwiązaniem. Czy jednak jej działanie jest rzeczywiście tak skuteczne? Jakie inne korzyści płyną z jej zastosowania?

Zapisy historyczne sugerują, że korzystanie z dobrodziejstw rozmarynu (Salvia rosmarinus) nie jest nowością. Już starożytne Egipcjanki doceniały jego właściwości. Dzisiaj, wpisując słowa kluczowe „rozmaryn” i „kosmetyki” do wyszukiwarki internetowej, otrzymamy aż 2,3 miliona wyników. Aromaterapia, dezodoranty, kremy przeciwzmarszczkowe, balsamy po goleniu czy właśnie woda rozmarynowa to tylko niektóre z nich. Skąd więc taka popularność tego zioła?

Historia rozmarynu sięga czasów starożytnego Egiptu. Tamtejsze mieszkanki stosowały kremy i olejki z rozmarynu oraz innych ziół takich jak rumianek, mirra czy tymianek, aby chronić swoją skórę przed słońcem. Aromatyczne gałązki rozmarynu były także częścią grobowych darów dla faraonów, mając ułatwiać im drogę do zaświatów.

Z kolei Pedanios Dioskurydes, grecki lekarz i botanik żyjący w I wieku p.n.e., polecał rozmaryn jako środek przeciwmęczący. Jego prace zawierają również odniesienia do używania tego zioła do aromatyzowania pomieszczeń i zwalczania insektów. Inni lekarze starożytności, tacy jak Hipokrates, Avicenna i Galen, zalecali olejek rozmarynowy jako środek gojący rany. Rozmaryn stosowany był również wewnętrznie przy schorzeniach serca, nerek, układu pokarmowego, dróg oddechowych, reumatyzmie, cukrzycy oraz zaburzeniach miesiączkowania.

W XIV wieku Elżbieta Łokietkówna, królowa Węgier, używała ekstraktu z rozmarynu dla poprawy wyglądu skóry. Nie tylko uroda czerpała korzyści z właściwości tego zioła. W XVI wieku dym z palenia Salvia rosmarinus był stosowany przeciwko dżumie, a podczas II Wojny Światowej służył do dezynfekcji szpitali polowych.

Woda rozmarynowa jest wynikiem zaparzenia ziela Salvia rosmarinus. Jako wodny ekstrakt zawiera ona związki rozpuszczalne w wodzie, co odróżnia ją od olejku rozmarynowego.

Przyrządzanie wody rozmarynowej najlepiej zacząć od zakupu wody destylowanej, która nie zawiera minerałów utrudniających dbanie o włosy. Rozmaryn może być świeży (w postaci gałązek) lub suszony. Możemy go zdobyć z naszego ogrodu lub parapetu, ale także kupić w zaufanym sklepie.

Oto prosty przepis na wodę rozmarynową:
Składniki:

– 1 litr destylowanej wody
– ½ szklanki suszonego rozmarynu lub 24 duże gałązki świeżego rozmarynu
Sposób przygotowania: W garnku nierdzewnej stali umieść ziele i wodę. Postaw na palnik i podgrzewaj do momentu wrzenia. Następnie zmniejsz temperaturę i gotuj pod przykryciem przez 30 minut. Po tym czasie wyłącz płytę i pozostaw garnkowy do wystudzenia. Przecedź napar przez sito i przelej do szklanej butelki lub słoika. W takiej formie możesz przechowywać wodę rozmarynową w lodówce przez 7 dni.