Kiełki jarmużu – naturalne źródło zdrowia, które możemy hodować na własnym parapecie

Mogłoby się wydawać, że kiełki są produktem, który zanikł wraz z upływem czasu. Jednak pomimo ich chwilowego zapomnienia, obecnie przeżywają swój renesans. Kiełki są niczym skondensowane źródło najcenniejszych składników odżywczych zawartych w roślinach, z których pochodzą. Co więcej, nie potrzeba specjalistycznej wiedzy ani sprzętu do ich hodowli – można je uprawiać samodzielnie w domu. Szczególną uwagę warto poświęcić kiełkom jarmużu, które charakteryzują się unikalnymi właściwościami.

Kiełki to młode pędy roślin powstałe w wyniku procesu kiełkowania nasion. Aby nasiona mogły kiełkować, muszą być poddawane odpowiednim warunkom, takim jak właściwa temperatura czy wilgotność powietrza. W procesie kiełkowania nasion formują się nie tylko nowe pędy rośliny, ale także zachodzą zmiany biochemiczne, które umożliwiają lepsze przyswajanie cennych składników zawartych w kiełkach przez organizm człowieka.

Jarmuż (Brassica oleracea L. convar acephala var. Sabellica) to roślina liściasta, charakterystyczna ze względu na swoje poszarpane liście o zielonym lub czasami fioletowym kolorze. Zalicza się ją do grupy „super foods”, czyli produktów o niezwykle korzystnym wpływie na zdrowie człowieka. Kiełki jarmużu, które wyróżniają się ostrym i delikatnie pikantnym smakiem, często z nutą goryczki, są uważane za jeden z najzdrowszych typów kiełków.

Jarmuż jest rośliną bogatą w witaminy i minerały. Zawiera witaminy z grupy B (głównie B1, B2, B6), foliany oraz witaminy C i E. Działa jako silny przeciwutleniacz dzięki obecności związków fenolowych i karotenoidów. Ponadto, przypisuje się mu właściwości antynowotworowe wynikające z zawartości sulforafanu – składnika, który można znaleźć również w brokułach czy kalafiorze, a który jest odpowiedzialny za znaczne zmniejszenie ryzyka wystąpienia różnych rodzajów nowotworów.

W kontekście korzyści zdrowotnych płynących ze spożywania jarmużu warto wspomnieć, że najwięcej substancji prozdrowotnych znajduje się w surowych liściach. Blanszowanie, czyli krótkotrwałe gotowanie, może zmniejszyć zawartość tych substancji nawet o 30%. Dlatego zaleca się spożywanie jarmużu na surowo, gdyż wtedy wykazuje on największą aktywność przeciwutleniającą. Ta zasada dotyczy oczywiście również kiełków jarmużu.

Pod względem wartości odżywczych, kiełki jarmużu charakteryzują się umiarkowaną kalorycznością – wynosi ona 48 kcal na 100 gramów produktu. Składają się one z około 4 g białka, 2 g węglowodanów i podobnie około 2 g tłuszczów. Biorąc pod uwagę, że jedna garść kiełków to około 30 g produktu, można stwierdzić, że jest to doskonały składnik diety dla osób pragnących schudnąć. Kiełki te są niskokaloryczne, ale jednocześnie bogate w witaminy i minerały.

Dla osób dbających o linię ważne jest również to, że kiełki jarmużu są źródłem błonnika. Ten składnik roślinny nie jest trawiony przez człowieka, ale mimo to ma ogromne znaczenie dla zdrowia człowieka. Spożywanie błonnika wiąże się z redukcją ryzyka takich chorób, jak otyłość, nowotwory jelita grubego, cukrzyca czy miażdżyca.

Witamina C obecna w kiełkach jarmużu ma pozytywny wpływ na procesy odpornościowe. Badania dowodzą, że odpowiednia podaż tej witaminy skraca czas trwania infekcji, jeśli do niej dojdzie. Co więcej, witamina C jest niezbędna do produkcji kolagenu – białka odpowiadającego za jędrność i elastyczność skóry.

Witaminy z grupy B pełnią kluczową rolę jako kofaktory, czyli substancje aktywujące reakcje enzymatyczne i metaboliczne. Stąd wynika, że procesy trawienia, absorpcji, produkcji energii w organizmie, a także przemian hormonalnych są uzależnione od dostarczenia organizmowi odpowiedniej ilości witamin z grupy B.

Witamina E oraz karotenoidy zawarte w kiełkach jarmużu mają bardzo korzystny wpływ na stan skóry. Jako potężne antyoksydanty chronią skórę przed szkodliwym działaniem promieniowania słonecznego i wpływają na jej koloryt. Dlatego warto spożywać kiełki jarmużu nie tylko dla zdrowia, ale również dla zachowania młodego wyglądu.