Głębia spojrzenia – co to jest irydologia i jakie są jej korzenie?

Rodowody irydologii sięgają wieków wstecz, z jej korzeniami zakotwiczonymi w starożytnych Chinach i Indiach. Ta forma diagnostyki była znana również starożytnym Egipcjanom i Grekom, przy czym pierwotnie wykorzystywana była przez plemiona pasterskie do oceny wartości nabywanych zwierząt hodowlanych. Irydologia, po kilku stuleciach zapomnienia, powróciła do łask w XIX wieku, kiedy to nastąpił prawdziwy boom publikacyjny na ten temat. Za twórców nowoczesnej irydologii uważa się dwóch Europejczyków, którzy jako pierwsi zaczęli diagnozować stan poszczególnych narządów i ich układów na podstawie wyglądu ludzkiego oka. To Ignatz von Peczely, węgierski lekarz, oraz Nils Liljequist, szwedzki duchowny, przypisuje się największe zasługi w rozwijaniu tej metody.

Połowa XX wieku przyniosła znaczne zainteresowanie naturalnymi metodami leczenia, co skutkowało podniesieniem rangi irydologii. W wielu krajach europejskich powstały specjalistyczne instytuty i szkoły skupiające się na badaniach nad klinicznymi aspektami irydologii. Pierwsza Międzynarodowa Konferencja Irydologów miała miejsce w 1981 roku, co zainicjowało powstanie fundacji zajmującej się badaniami irydologicznymi. Najstarszym instytutem prowadzącym prace w tym obszarze jest niemiecki Felke Institute.

Irydologia to specyficzna dziedzina niekonwencjonalnej medycyny, która skupia się na ocenie zdrowia jednostki poprzez analizę tęczówki oka. Umożliwia ona uzyskanie informacji na temat przebytych chorób, genetycznych predyspozycji do określonych schorzeń czy stopnia obciążenia organizmu toksynami. Proces diagnozy opiera się na precyzyjnej analizie elementów oka, takich jak tęczówka, źrenica, czy naczynia twardówki. Mimo swojej długiej historii i wielu zwolenników, irydologia do tej pory nie jest uznawana przez oficjalne kręgi medycyny akademickiej.